พัฒนาการและความสำคัญของเซรามิกต่อเศรษฐกิจในประเทศไทย พ.ศ.2503-2563

ภาวรินทร์ มีชาลี; ปิยะนาถ อังควาณิชกุล

dc.contributor.author	ภาวรินทร์ มีชาลี
dc.contributor.author	ปิยะนาถ อังควาณิชกุล
dc.date.accessioned	2023-06-16T01:58:51Z
dc.date.available	2023-06-16T01:58:51Z
dc.date.issued	2565
dc.identifier.uri	https://ir.swu.ac.th/jspui/handle/123456789/28509
dc.description	รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ SMARTS ครั้งที่ 11
dc.description.abstract	This article is part of the research with 3 objectives; 1) To study the development of ceramics in Thailand from 1960 - 2020. 2) To study economic factors that affect the process and changes of the ceramics industry since 1960 - 2020. 3) To study public sector policies related to the development of the ceramics industry. The scope of this research is the study of ceramics from 1960 - 2020. Since the 1960s, the ceramics industry has transformed from a family-scale business into a factory-scale business with big factories and high-tech technologies, capable of producing ceramics to meet the demand domestically, reducing importation and continuing to develop an industry that has an export value of one billion baht One of the reasons is because the government’s production enhancement and development policy (1960-1996) and the export value has also increased. Since 1997, ceramic products have created income value from exportation up to 10,000 million baht. However, due to factors that took place both inside and outside the country from 1997 - 2020 affect the production and selling of ceramic products and cause them to slow down and decrease, respectively. The government has made an adjustment to policies and related measures towards the ceramics industry to suit the change of situations.
dc.subject	เซรามิก
dc.subject	Ceramics
dc.title	พัฒนาการและความสำคัญของเซรามิกต่อเศรษฐกิจในประเทศไทย พ.ศ.2503-2563
dc.title.alternative	The Development and Importance of Ceramics on Thai Economy from 1960-2020
dc.type	Article
dc.description.abstractthai	บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัย โดยมีวัตถุประสงค์หลักของการวิจัย คือ 1) เพื่อศึกษาพัฒนาการของ เซรามิกในประเทศไทย พ.ศ.2503-2563 2) เพื่อศึกษาปัจจัยเศรษฐกิจที่ส่งผลต่อกระบวนการและการเปลี่ยนแปลงของ เซรามิกตั้งแต่ พ.ศ.2503-2563 3) เพื่อศึกษานโยบายของภาครัฐที่เกี่ยวข้องต่อการพัฒนาอุตสาหกรรมเซรามิก โดยขอบเขตงานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเซรามิกช่วง พ.ศ.2503-2563 เป็นสำคัญ ซึ่งตั้งแต่ พ.ศ.2503 เป็นต้นมา อุตสาหกรรมเซรามิกเกิดการพัฒนาจากเดิมที่มีลักษณะเป็นอุตสาหกรรมในครอบครัวสู่การผลิตในรูปแบบของโรงงานอุตสาหกรรม ที่ใช้เทคโนโลยีทันสมัย สามารถผลิตเพื่อตอบสนองความต้องการภายในประเทศและทดแทนการนำเข้าจากต่างประเทศ และสามารถพัฒนาเป็นอุตสาหกรรมเพื่อการส่งออกมีมูลค่าการส่งออกถึงหลักพันล้านบาท ส่วนหนึ่งเพราะรัฐบาล มีการดำเนินนโยบายส่งเสริมและพัฒนาศักยภาพการผลิต (พ.ศ.2503-2539) และมูลค่าการส่งออกมีอัตราการขยายตัวเพิ่มขึ้น ตั้งแต่ พ.ศ.2540 ผลิตภัณฑ์เซรามิกสามารถสร้างรายได้จากการส่งออกมูลค่าถึงหลักหมื่นล้านบาท แต่อย่างไรก็ตามจากปัจจัยที่เกิดขึ้นจากสถานการณ์ภายในและสถานการณ์ภายนอกประเทศตั้งแต่ พ.ศ.2540-2563 ส่งผลกระทบต่อการผลิตและการจำหน่ายเซรามิกมีการชะลอตัวและลดลงตามลำดับ รัฐบาลจึงมีปรับการนโยบายและมาตรการที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมเซรามิกเพื่อให้มีความเหมาะสมกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น